Nasz różaniec chwalebny

Część Chwalebna Różańca, to pięć wydarzeń kończących Misterium Zbawcze, które jest przedmiotem rozważań różańcowych. Bóg, Jezus Chrystus okazuje się Zwycięzcą śmierci i zła. I nie tylko On sam. Zaprasza do tego zwycięstwa także nas.

Jego chwalebne Zmartwychwstanie i Wniebowstąpienie, wyniesienie do chwały nieba Maryi Matki Chrystusa i naszej Matki, jest i zaproszeniem i zapowiedzią naszej ostatecznej przyszłości. tajemnice Chwalebne Różańca mają zarazem wymiar Soteriologiczny (zbawczy), jak i Eschatologiczny. Zapraszają nas do rozważania nie tylko tego co Bóg już dla nas zrobił i co nadal robi, ale i do rozważania naszego przeznaczenia, naszej wieczności. Tajemnice Chwalebne rozważamy w środy i niedziele każdego tygodnia.
Wielkanoc jest Uroczystością ruchomą wyznaczaną według kalendarza lunarnego
Zmartwychwstanie Pana Jezusa

Zmartwychwstały Chrystus zapewnia nas, że śmierć nie jest ostatecznym przeznaczeniem człowieka. Człowiek został stworzony do życia i jego przeznaczeniem jest życie wieczne. Śmierć, która weszła na świat przez grzech zostaje zniszczona prze Śmierć i Zmartwychwstanie Chrystusa. Śmierć staje się więc tylko etapem przejściowym w drodze do wieczności. Tajemnica Zmartwychwstania, to tajemnica nowego życia, tajemnica Zbawcza i Eschatologiczna, zapowiadająca także nasze zmartwychwstanie.

Aby jednak zmartwychwstać do nowego życia stary człowiek musi umrzeć, człowiek grzechu i namiętności, człowiek egoizmu i pychy, człowiek moralnego nieładu i buntu przeciwko Bogu. I to także nam ukazuje ta tajemnica. Życie, śmierć i zmartwychwstanie do nowego, pełnego Życia przeplatają się w te tajemnicy w sposób niezwykły. Tylko Bóg, Który jest Zmartwychwstaniem i Życiem może nam zapewnić Życie Wieczne.

Módlmy się w niej o głębokie zrozumienie konieczności ustawicznego umierania sobie, abyśmy mogli wraz z Chrystusem zmartwychwstać do nowego życia. Ale prośmy także o zrozumienie tego, że zwycięstwo nad śmiercią jest możliwe tylko przez cierpienie i ufne poddanie się woli Bożej, która jedynie jest zbawcza i życiodajna.

Uroczystość Wniebowstąpienia obchodzimy w 40 dni po Wielkanocy
Wniebowstąpienie

Wniebowstąpienie jest jednocześnie zaproszeniem, jest pokazaniem nam, gdzie jest nasz ostatecznie nasz prawdziwy dom i cel naszej ziemskiej pielgrzymki. "W domu Ojca mego jest mieszkań wiele. Gdyby tak nie było, to bym wam powiedział. Idę przecież przygotować wam miejsce. A gdy odejdę i przygotuję wam miejsce, przyjdę powtórnie i zabiorę was do siebie, abyście i wy byli tam, gdzie Ja jestem." (J 14:2-3). zanim jednak dotrzemy do domu Ojca, zostało nam zlecone zadanie, o którym nie wolno nam zapomnieć: "Idźcie więc i nauczajcie wszystkie narody, udzielając im chrztu w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego. Uczcie je zachowywać wszystko, co wam przykazałem." (Mt 28:19-20a)." Co więcej, wstępujący do Ojca Chrystus nie rozstaje się z nami, bo jak zapowiada "... oto Ja jestem z wami przez wszystkie dni, aż do skończenia świata." (Mt 28:20b).

Trzeba więc byś świadomym, że Wniebowstąpienie nie jest tajemnicą rozstania, ale tajemnica powołania, zaproszenia, spełnienia jakie Chrystus nam proponuje.

Módlmy się w tej tajemnicy o łaskę rozpoznania tej ustawiczne Bożej obecności w naszym życiu, ale także o łaskę rozpoznania zarazem naszego zadania i naszego przeznaczenia, naszego ostatecznego celu.

Uroczystość Zesłania Ducha Świętego obchodzimy w 50 dni po Wielkanocy
Zesłanie Ducha Świętego

Tajemnica Zesłania Ducha Świętego, to tajemnica początku misyjnej działalności Kościoła. Kościół ustanowiony przez Chrystusa w Wieczerniku, zrodzony i odkupiony na krzyżu, wyposażony w  Eucharystię, otrzymuje jeszcze jeden dar, Ducha Świętego, Który ma spowodować, że Kościół ten stanie się początkiem nowego stworzenia, zaczątkiem  nowej ziemi i nowego nieba (2P 3,13). Zapowiedziany w wieczerniku Pocieszyciel, Duch Prawdy ma umacniać Kościół w prawdzie (J 14, 16-17) i "przekonać świat o grzechu, sprawiedliwości i sądzie" (J 16, 7-8).

Dlatego też św. Piotr w Dniu Zesłania Ducha Świętego z mocą głosi tę właśnie Prawdę i dlatego Kościół od głoszenia Prawdy nie może odstąpić, nawet jeśli jest ona niewygodna trudna do przyjęcia.

Módlmy się w tej tajemnicy o pokorę przyjmowania Prawdy, ale i o umiejętność Jej głoszenia wbrew modom i zakusom współczesnego świata, który chce się jej pozbyć, zlekceważyć, ośmieszyć, wydrwić, przeinaczyć, zrelatywizować i pozbawić tym samym człowieka Jej wyzwoleńczej mocy - " ... i poznacie prawdę, a prawda was wyzwoli." (J 8:32). Módlmy się także o umiejętność podporządkowania się jej wymogom, nawet wtedy, gdy stawia ona trudne wymagania.

Uroczystość Wniebowzięcia obchodzimy 15 sierpnia
Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny

Ogłoszona 1 listopada 1950  roku przez papieża Piusa XII prawda o Wniebowzięciu Najświętszej Maryi Panny mówi, ze Maryja po zakończeniu swego ziemskiego życia została z ciałem i duszą wzięta do nieba.

Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny jest przedostatnią tajemnicą Różańca, jest momentem w którym Jezus Chrystus, Syn Boży nie tylko wynosi swoją Matkę do chwały zbawionych w niebie, ale w którym jednocześnie daje nam przedsmak, czy raczej zapowiedź tego co i nas czeka, tego co będzie także naszym udziałem ... pod warunkiem ..., że upodobnimy nasze życie do Jej życia. Wniebowzięcie jest tą tajemnicą, w której czcimy Ją jako Matkę, bo i Chrystus, Jej Syn Ją uczcił, ale w którym także przeczuwamy zapowiedź naszej wieczności i naszej chwały.

Módlmy się w tej tajemnicy o umiejętność okazywania szacunku Matce Chrystusa i naszej Matce, ale także o umiejętność naśladowania Je i postępowania Jej śladami, abyśmy i my mogli dostąpić chwały i życia wiecznego wraz Nią.

27 sierpnia obchodzimy wspomnienie Najświętszej Maryi Panny Królowej
Ukoronowanie Najświętszej Maryi Panny na Królową nieba i ziemi

Tajemnica ta uświadamia nam, że oto Ta, Którą sam Bóg wybrał na Matkę swojego Jednorodzonego Syna zostaje Panią i Królową nowego nieba i nowej ziemi. Bóg niejako potwierdza w tej tajemnicy w sposób uroczysty i na nowo, swoją wolę wyrażoną w Księdze Rodzaju: "A wreszcie rzekł Bóg: Uczyńmy człowieka a Nasz obraz, podobnego Nam. Niech panuje nad rybami morskimi, nad ptactwem powietrznym, nad bydłem, nad ziemią i nad wszystkimi zwierzętami pełzającymi po ziemi! ... Po czym Bóg im błogosławił, mówiąc do nich: Bądźcie płodni i rozmnażajcie się, abyście zaludnili ziemię i uczynili ją sobie poddaną; abyście panowali nad rybami morskimi, nad ptactwem powietrznym i nad wszystkimi zwierzętami pełzającymi po ziemi." (Rdz 1, 26.28) Nie jest to więc tajemnica "ubóstwienia" Maryi, ale uroczysta proklamacja odnowienia świata, odnowienia stworzenia oddanego pod władzę człowieka. Maryja jest Pierwszą z spośród Nowego Stworzenia. Maryja uczy nas także w tej tajemnicy, że królować to znaczy służyć Bogu całkowicie.

Módlmy się w tej tajemnicy o zdolność rozpoznania w Maryi Królowej nowego stworzenia, ale i o umiejętność Jej naśladowania w życiu codziennym, w pokornym poddaniu się woli Bożej.